Od dłuższego czasu odnoszę wrażenie, że tym, co najbardziej kojarzy się ludziom z XVIII wiekiem, są specjalne młoteczki służące do zabijania mieszkającej w perukach fauny. Naprawdę, jak wynika z moich obserwacji, są one dużo bardziej charakterystyczne niż libertynizm i postać markiza de Sade! Zazwyczaj kiedy mówię nowo poznanej osobie, że interesuję się XVIII wiekiem, w większości przypadków słyszę w odpowiedzi: "a tak, pamiętam, to wtedy używali tych młoteczków do zabijania robaków w perukach!". Nie chcę oczywiście przez to powiedzieć, że kojarzenie tego narzędzia z oświeceniem jest błędem - błędem jest natomiast kojarzenie całego stulecia z niebotycznie wysokimi perukami, w których faktycznie mogło się coś zagnieździć (od pcheł zaczynając i na myszach kończąc). Dzisiejszy wpis stworzyłam specjalnie z myślą o osobach, które nie zajmują się na co dzień XVIII wiekiem, a chciałyby dowiedzieć się, jak to naprawdę było z tymi perukami.
|
| Jean-Etienne Liotard Marie-Josephe de Saxe, 1751 |
